بررسی شاخص های کیفیت زندگی مؤثر بر میزان رضایتمندی ساکنان سکونتگاه های غیررسمی (مطالعۀ موردی: محله فرحزاد تهران- فرحزاد شمالی)

در سکونتگاه­های غیر رسمی، وجود نابسامانی­های فراوان در ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، زیست­محیطی و... سطح زندگی ساکنان را کاهش داده است و مهم­ترین هدف توسعة پایدار، یعنی بهبود کیفیت زندگی و رضایتمندی ساکنان را با تهدید جدی روبه­رو ساخته است. با توجه به اینکه توسعة پایدار با برآوردن نیازهای بشر، متضمن دستیابی به کیفیت زندگی و رضایتمندی در ابعاد مختلف برای همگان است، به نظر می­رسد توجه به ابعاد کیفیت زندگی و ارتقای آن­ها، یکی از راه­های بازیابی رضایتمندی و تحقق اهداف توسعة پایدار در این سکونتگاه­هاست. هدف پژوهش حاضر، تعیین و بررسی ابعاد مختلف کیفیت زندگی مؤثر بر رضایتمندی ساکنان سکونتگاه­های غیر رسمی در چارچوب اهداف توسعة پایدار است. روش تحقیق، پیمایشی است و داده­ها براساس پرسشنامه گردآوری شده­اند. برای ارزیابی پایایی ابزار پژوهش، از روش کرونباخ و درجهت تعیین روایی، از روایی صوری استفاده شده است. جامعة آماری با حجم نمونة 110 نفر، شامل ساکنان سکونتگاه­های غیر رسمی محلة فرحزاد تهران است و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم­افزار spss صورت گرفته است. براساس نتایج، رضایتمندی ساکنان از کیفیت زندگی، در حد متوسط 5>72/2>1 با میانة نظری 3 ارزیابی شد. همچنین مطابق یافته­ها، رابطة معناداری بین متغیر­های مشارکت اجتماعی (467/0r=)، همبستگی اجتماعی (477/0r=)، امنیت اجتماعی (458/0r=)، بهداشت محیط (212/0r=)، ایمنی محیط (247/0r=)، فضاهای گذران اوقات فراغت (209/0r=)، سازماندهی کالبدی فضایی ساختمان­ها (211/0r=) و تراکم ساختمانی (205/0r=)، با رضایتمندی ساکنان از کیفیت زندگی وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان می­دهد که متغیر وابسته، به­طور مستقیم، از متغیرهای مشارکت اجتماعی، بهداشت محیطی، سیمای کالبدی، تراکم ساختمانی و وجود فضاهای گذران اوقات فراغت تأثیر می­پذیرد و درمجموع، این متغیرها توانسته­اند مقدار 533/0r2= از تغییرهای متغیر وابسته را تبیین کنند.